Historia wsi ...

Lubotyń jest słowiańskim osiedlem, jako dzisiejszy obraz wsi łatwo daje się rozpoznać. Domy budowane naokoło stawu, mniej więcej w kształcie koła. Nazwa w 1262r. Luptym, w 1455r. Liptin pochodzi z czeskiego Lubota, chyba niejaki Lubota założył tę miejscowość. Bardziej wywodzi sie jednak ze słowa Liptin ze słowiańskiego Lips, las położony w kierunku Pilszcza i Rozumic, z którego pozostały tylko krzaki składał sie głównie z lip. Pole po tej stronie do dziś nazywa się "las Lipowy" Lubotyń nabył 1262 roku wójt Henryk i Bożymira Emse którzy szli z biskupem Brunonem z Ołomuńca /1245-1281/ z Westfalii do Opawskiego. Od 15 stulecia Panowie Lubotynia często się zmieniali, a byli to:

  • 1455r. Jan Oweska
  • 1570r. Bracia Krawarscy
  • 1580r. Jerzy Rotenberg
  • 1622r. Burgrabia Dogna
  • 1687r. Franciszek Schrattenbach
  • 1725r. Baron Poppen
  • 1768r. Hrabina Sobeck

Franciszek Schrattenbach brał udział w wojnach tureckich i przywiózł ze sobš dwoje dzieci tureckich do Lubotynia, gdzie ich ochrzczono i wychowano. W księgach kościelnych czytamy "W dniu 3 czerwca 1693r. miłościwy hrabia i pułkownik Schrattenbach dał ochrzcić dwoje dzieci tureckich chłopaka i dziewczynkę" Jako Ojca chrzestnego obu dzieci wpisano syna hrabiego Karola. W/w baron Poppen wydał jednš ze swych córek Gabrielę za barona Skrbeńskiego. Skrbeńscy wtedy posiadali Wysokš, Jakubowice, Piotrowic, Mokre i Hostalkowy. Druga córka barona Poppena wyszła za hrabiego Geszlera Dzierżysławia, który miał znaczne zasługi w sprawach  gminy i kościół ewangelicki. Córka Gabrieli , Maksymiliana Skrbeńska wyszła w 1776r. za hrabiego Sobka który dostał Lubotyń w posagu. Syn jej i spadkobierca Jan Karol hrabia Sobeck został ogłoszony jako marnotrawca i pozbawiony spadku. W 1796r. gmina Lubotyń nabyła prawnie część majštku hrabiny Sobkowej za 10.365 talarów. Reszta oraz budynki majštkowe dopiero w 1811r. przeszły na gminę za 59 000 talarów. Gmina wpłaciła 20.120 talarów aby wykupić sie od pańszczyzny. Dziwnym sposobem gmina w 1826r. musiała wrócić grunty i budynki majštkowe Janowi Karolowi Sobkowi, przez co spora cześć zadłużonych właścicieli wpakowała sie w trudności finansowe i w końcu musieli domy sprzedać i wszystko co do tego należało. 1828r. Karol Rudziński kupił majštek . Ostatnim właścicielem był Albin Rudno - Rudzinski . Grunty majštkowe wynosiły 367, 60 ha. Wzgórze na południu wsi nazywajš do dzisiaj "zamczysko". W dawnych czasach stał tam zamek. Częstokroć przy oraniu pola natrafiano na kamienie i resztki przedmiotów. Studnia u stóp wzgórza jeszczr nazywa sie studniš zamkowš. póśniejszy zamek stał  na północy dzisiejszej plebani. był otoczony rozległym parkiem. Z tego zamku drogš pod lipami prowadziła do kościoła i do browaru. Trzy z tych lip dzisiaj jeszcze stoi . Dwie w pobliżu kościoła , a trzecia mająca obwód 5,7m którš należało utrzymać jako pomnik przyrody, stoi przed karczmą Dreszlera, dawniejszym browarem. Na miejscu zamku później postawiono dom łowczy. Tamtejszy zamek zbudował Karol Rudziński w 1873r. Na północ Lubotynia na wzgórzu folwarku "Dwór Konstantego" znajdują sie dwa sztuczne kopce, które zwano szańcami szwedzkimi. Prawdopodobnie są grobowce naczelników czy wojewodów z czasów prehistorycznych. Kopce te w 1723r. były porośnięte lasem które zwano "oborą" . Browar w Lubotyniu zamknięto 1860 r. Pieczątka gminy przedstawia lemierz i kosę.  Szkołę w Lubotyniu założono w 1770r. Pierwsza klasa szkoły na uliczce do Nasiedla na pagórku, na którym póżniej dom należący do Gregosttza.W 1795r. wybudowano szkołę w ogrodzie szkolnym. W 1897r. zbudowano "dzisiejszą szkołę" obecnie pozostał tylko budynek tej szkoły. W 1854r. zatrudnieni tam byli dwaj nauczyciele , a w roku 1897 stała sie ona trzyklasowa z dwoma nauczycielami:

Kierownikami szkoły Byli:

  • 1791 - 1833 Keller Józef
  • 1833 - 1853 Seiffert Franciszek
  • 1853 - 1856 Kleppek Józef
  • 1856 - 1899 Klementa Henryk - obchodził- 50 lecie urzędu  1898
  • 1899r. .. Klementa Oswald, syn poprzedniego kierownika

Następnie Nadzór nad szkołš miał proboszcz miejscowy aż do 1874r. i od 1874r. do 1912r. Królewski inspektor szkolny na powiat, a od 1912 proboszcz Kosellek w Lubotyniu.